هواکش گریز از مرکز (سانتریفیوژ)

هواکش گریز از مرکز  به هواکشی گفته می شود که جریان گاز در آن به وسیله نیروی گریز از مرکز جا به جا شود.

هواکش های سانتریفیوژ یا گریز از مرکز هوا را در جهت عمود بر محور چرخش پروانه تخلیه می کنند.به عنوان یک قانون کلی این نوع هواکشدر سیستم های مت ناب کشی شده با فشار بالا کاربرد دارد.هوای ورودی به موازات محور گردش پروانه وارد هواکش شده و با حرکت شعاعی به سمت پیرامون پروانه و نوک بالکها حرکت می کند.
همزمان با این حرکت،جریان هوا مقداری انرژی جنبشی دریافت می کند که افزایش فشار استاتیک را همزمان با آهسته شدن حرکت جریان هوا قبل از ورود به مسیر تخلیه را در بر دارد.هواکشهای سانتریفیوژ قابلیت عملکرد در مکانهایی که جریان هوا کثیف و دارای نا خالصی است و یا دارای دمای بالا می باشند را دارند.
اما مهمترین ویژگی این هواکشها توانایی آنها در غلبه بر افت فشار استاتیک بالا در سیستمهای کانال کشی می باشد

هواکش گریز از مرکز  ( سانتریفیوژ ها ) از 5 قسمت مختلف تشکیل شده اند. در این مقاله می خواهیم قسمت های تشکیل دهنده هواکش گریز از مرکز را با یکدیگر بررسی نماییم.

1-حلزونی که پروانه داخل آن قرار میگیرد.
2-پروانه که قسمت اصلی هواکش می باشد و وظیفه به جریان انداختن هوا را به عهده دارد.
3-الکتروموتور که به عنوان نیروی محرک پروانه عمل می کند.
4-صفحه برشی صفحه ای که قسمت دهانه خروجی هواکش قرار گرفته و از بازگشت هوای تخلیه شده به داخل حلزونی جلوگیری می کند.
5-قیفی که در دهانه ورودی هواکش گریز از مرکز قرار میگیرد و جهت افزایش بازدهی هواکش به کار میرود.